Da Hebräisch in seiner Aussprache relativ einfach zu erlernen ist und es weder Umlaute noch Zwischen- oder Zischlaute kennt, ist es einfach ein Wort richtig auszusprechen. Die wichtigsten Regeln dafür sind:

Alle Vokale werden kurz ausgesprochen z.B. "ahava" zu Deutsch wäre es "Ahhawwa" wobei das "H" als nicht als Dehnungs-H ausgesprochen wird sondern wie ein normales "H" wie bei "Hand"

[SH] steht für den deutschen "SCH"-Laut wie bei "schweigen"

[CH] wird stimmhaft ausgesprochen so wie ein Deutscher Ach-Laut. In der Englischen Transliteration müsste man es als KH übertragen, da ich mich aber sehr schwer damit tue, blieb ich bei der "CH"-Transliteration

[H] wird wie ein normales H bei "Hermann" ausgesprochen. Auch mitten im Wort, es dient nicht (!) als Dehnungs-H wie im Deutschen.

[V] wird immer wie ein Deutsches "W" in "Wand" ausgesprochen

[S] wir immer weich ausgesprochen, wie das "ß" oder ein "ss". "Kuss", "Maßnahme" usw. Niemals hart

[Z] wird wie das dt. stimhafte "S" in "Suppe", "Salomon" usw. ausgesprochen

Der Apostroph ['] dient als Lesestütze und als Abgrenzung des Hebräischen Artikels "ha" (der/die/das) oder anderer Präpositionen "le" (zu/zum/nach) und "ve/v/va" (und), "she" (weil, da) etc. Als Lesestütze wird er dann angewandt, wenn man plötzlich im Wort eine Pause machen muss und nicht alle Buchstaben zusammen ausspricht. Das beste Beispiel ist der Titel des Liedes "Nosa'at le'Petra". Es wird "Nossa-at le-Petra" und nicht "Nosaht Lpetra" ausgesprochen. Falls der Apostroph am Anfang des Wortes steht erkennt man eine Präposition (ha/le/la/l/ve/va); in der Mitter- legt man eine kurze Pause ein wie im Hochdeutschen "Verein" den man als "Ver-ein" und nicht als "Ve-rein" auszusprechen hat. 

Speaking Hebrew is easy. There aren't special sounds like in Slavonic or other Germanic languages are. 

All vowells are short. "Ahava". Don't try to speak the vowells like in English. An A=A (in buy). O=O (over), E=E (make) etc.

[SH] is like the "SH" in "shape" or "shake"

[CH] is a hard sound. In the proper English trascription I should write "KH". It sounds like in "MiKHail Gorbatshov". It's the only modification I know from my language and couldn't give up. It's not to read like in "cheep" or "chico"

[H] is an "H" in "have" or "hand"

[V] is a "V" like in "very"

The apostroph ['] shows you a preposition or a Hebrew article. When it's placed in the middle of a word and not after a preposition like ha/la/va/me you should make a short break and not try to speak all the letters as one. The best example here is the name of the song "Nosa'at le'Petra". It's not "nosaat" or "nose-et" but "nosa-at". Le is the Preposition "to" 

Hebrajska wymowa nie jest trudna. Brak w niej germańskich umlautów jak i słowiańskich międzydzwięków, czy też całej gamy nam znanych "ś", "ć" etc.  Najważniejsze reguły angielskiego systemu transliteracji to:

Wszystkie samogłoski są jak i w języku polskim krótkie. Inne litery wymawia się z małymi wyjątkami jak po polsku.

[SH] oznacza polskie "SZ" "szal", "szogun" itd.

[CH] jest jedyna literą, która może być problemematyczna w wymowie, gdyż w języku polskim przeszła do historii. CH powinno się twardo wymawiać, jak charczące "H". Czyli tak, jak wymawiało się kiedyś (i jak jeszcze ludzie pochodzący ze Wschodu Polski je prawidłowo wymawiają) "h" w "haku" albo "herbacie". Teraz w polskim pozostał już tylko jeden dźwięk, a jedynie pisownia zdradza dawną wymowę. W niemieckim dźwięk ten jeszcze istnieje w wyrazach jak "ach", "doch", gdzie "ch" na końcu nie jest miękkie, tylko charczące. W hebrajskim natomiast ten dźwięk jest bardzo ważny. Według transkrypcji angielskiej musiałbym pisać "KH", lecz nie mogę się do tego przyzwyczaić i pozostałem przy niemieckim "ch".

[H] wymawia się jak polskie "ch" lub współczesne "H"; "chyba", "choinka", "hejnał"

[V] jest wymawiane jak polskie "W" "woda", "wanna" itd.

Apostrof ['] oznacza albo przedrostek albo rodzajnik hebrajski "ha" (ten, ta, to) etc. Jeśli apostrof znajduję się w środku słowa a nie jest poprzedzony ha/le/la/ve/me należy zrobić małą przerwę i nie wymawiać słowa łącząc wszystkie litery. Najlepszym przykładem jest nazwa piosenki "Nosa'at le'Petra". Wymawia się to: "nosa-at le-Petra" a nie "nosaat" albo "nosat". Przykładem w polskim jest słowo "MARZNĄĆ" gdzie oddziela się R od Z mar'znąć.